MORGUE SOKAĞI CİNAYETLERİ

Merhabalar sevgili Meyus okuru,

Bazı kitaplar vardır tüm dünya onu bilir yazarını tanırken sanki sadece sen fark edememişsincesine karşında öylece durur. Kitap dikkatini çektiğinde de ‘ben bunu nasıl daha önce görmemişim ya!’ gibi bir söylem olur. Edgar Allan Poe benim için bu durumun yazar versiyonu durumunda. Sherlock ve Hercule okumayı bu kadar severken nasıl olur da Poe ile yollarım hiç kesişmedi bu benim için ayrı bir merak konusudur.

Arka yazısında bahsettiği ilham olma konusunu kitaba başladıktan bir süre sonra fark etmeye başladım, karşımda sevdiğim iki karakterin birleşimi gibi duran başka biri vardı; Mösyö  C. Auguste Dupin. Olayları da Watson değil de bir başkası anlatıyordu.

Morgue sokağı cinayetleri, üç farlı hikayeden oluşmakla birlikte kitap adını ilk hikayeden almıştır. Devamında ‘Marie Roger’ın Gizemi’ ve son olarak ‘Çalınan Mektup’ gelmektedir.

“Biz bilgiyi vadilerin derinliklerinde arıyoruz, bulundukları yerde yani dağların doruklarında değil.”

Olaydan önce bu iki arkadaşın nasıl tanıştıklarını ve günlük rutinlerini öğreniyoruz ve sonrasında ilk olaya dahil olmaktayız sevgili okur.

Açıkçası ilk olay beni fazla meraklandırıp sonrasında ters köşesi biraz fazla zorlama gelirken devam hikayelerinde de o heyecanı yakalayamadım. Ana karakterde sevdiğim iki dedektifin izlerini görsem de oturmayan bir şey varmış gibiydi. Kendisinden esinlenilerek oluşturulan karakterleri fazla sevdiğimden kaynaklı olarak belki de ikisinin bazı özelliklerini aynı kişide görünce zihnimde bazı oturmamışta olabilir.

Belli bir akımın ilk kitabı olmakla beraber bir çok şeyi üstlenirken ana hatlarını oluşturulur. İlk modern dedektiflik öyküsü olarak gösterildiğini düşünürsek, yazıldığı dönemi de hesaba kattığımızda gerçekten etkileyici bir eser.

Polisiye seven birinin içinde hoşuna gidecek parçalar bulacağına inanıyorum hele ki ‘Marie Roger’ın Gizemi’ gerçek bir olaya dayanıyorken.

Kitap ile ilgili düşüncelerinizi yorum kısmında bizimle paylaşmayı unutmayın. Kendinize iyi bakın…

XOXO

---