Ölüm var ayrılık yok. Ölüm Allah’ın emri
Güzel günler dilerim Sevgili Meyus Okur
Bugün sizlere adamım Ahmet Mithat Efendi ile geldim. Hikâyemizin adı ‘Ölüm Allah’ın Emri’
Ahmet Mithat, bir değişiklik yapıp bu kez hikâyenin sonundan başlayıp öncesini anlatmış. Bilen bilir, bu adamın yazdıklarını okumak sanki bir Ramazan gecesi çenesi iyi laf yapan kalender birinin kahvehanenin ortasında elini kolunu sallaya sallaya anlattıklarını kahkahalarla dinlemek gibi bir şey.
Bu kez de aynı kalitede kendisi ile sohbet ediyormuş gibi okudum hikâyeyi. Kısa ancak etkileyici karakterleri vardı. Yine hikâye türünün damağımda bıraktığı o kekremsi yarım kalmışlık hissiyle mücadele etmem gerekti çünkü karakterleri daha yakından tanımak isterdim. Özellikle kötü karakterimiz Behice’yi daha derinlemesine okumak isterdim.
46 sayfa süren bu kısa macerada Sıtkı ile Sinesaf’ın aşklarının masumluğuna da inanıyorsunuz, Paşa’nın ensesi kalınlığına da lakin en çok Behice’nin şeytani aklına takıldım diyebilirim.
Son olarak kitap hakkında şunu belirtmek isterim: kesinlikle tavsiye ederim. Kafanız yerindeyse iki saatte bitirebileceğiniz güzel bir macera
Şimdilik bu kadar, yeni yazılarda görüşmek üzere
Bizimle kalın, hoşça kalın
MEYUS OKUR 