
Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, çok uzun zaman önce
küle dönen bir ülkede krallığını çok seven, genç bir prenses yaşarmış…
HERKES BİRAZ MEYUSTUR HAYATTA

Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, çok uzun zaman önce
küle dönen bir ülkede krallığını çok seven, genç bir prenses yaşarmış…
Abdülmecid 23 Nisan 1823’te doğmuştur. II. Mahmut’un oğludur. 31. Osmanlı padişahıdır. Avrupalı prensler gibi terbiye edilmiştir. İnce yapılı idi. Hüznü anımsatan bir çehresi vardı. Yumuşak tabiatlı, merhametli idi. Kandan tiksinirdi…


“Zamanı gelmişti.
Bir nefes… Bir nefes daha.
Ateşin varisiydi o.
O ateşin kendisiydi. Ve ışıktı; küldü, kordu. Aelin Ateşyürek’ti o. Ve o kimsenin, hiçbir şeyin önünde diz çökmezdi. Kanla, mücadeleyle ve zaferle hak ettiği taç hariç.”

Daha sonra Mülklerin Maliki Allah, yeryüzünü bir çeşit surete de komak için İskender-i Zülkarneyn’i yarattı.

Siyah maskesi ve kukuletası yüzünü gizleyen kız, gölgelere karışmak, sadece ve sadece karanlığın bir parçası olmak istiyordu.

“Kendim olabilmek için ne çok kişi oldum bir bilsen…”

“Eskiler aynanın içinde şeytan yaşadığına inanırlarmış. Onların aynada gördüğü şeytan, işte o benim.”

Sen eskiden sahip olduğun bir şeyi kaybettin. Senin bir gülümsemen vardı…

“Denier ce qui est, et d’expliquer ce qui n’est pas”
*Olanı inkar et, olmayanı açıkla
HZ. MUHAMMED (SAV) için
