
Efendim vaktinde hocam bana tevarih denilen kitaplarda çok yanlışlıklar olduğunu söylemişti. Bu yanlışlıklar kitaptan kitaba geçiyor imiş…
HERKES BİRAZ MEYUSTUR HAYATTA

Efendim vaktinde hocam bana tevarih denilen kitaplarda çok yanlışlıklar olduğunu söylemişti. Bu yanlışlıklar kitaptan kitaba geçiyor imiş…

“Bütün yaşamı boyunca hiçbir şeye karar vermeden ölen bir adam, bu dünyada mükemmeliyete yaklaşmış demektir.”
“…ama şimdi görüyorum ki tarihi yazmanın iki ayrı yolu var: Birincisi insanları erdeme yöneltmek, ikincisiyse hakikati görmelerini sağlamak.”


Aşk ve sevgisiz evlenen geçinebilirse aşk olsun!“

Şiddetle başlayan hazlar şiddetle son bulurlar…

“Kibrin, azametin çocuğu: Zalim,
Taşkınca beslenip büyüdükçe,
Görür kendini yükseklerde,
Bilmeden akıbetini, gafil;
Düşer derin uçurumlara.”

Bugünün dostları yarının düşmanlarıdır

“Hayatımızın karanlık döneminde yıldız gibi parlayıp yol gösterecek bize. Dışarıya çık, aydınlatsın Tanrı’nın ışığı seni, görsün halkım adil bir insanın kutsal gözlerini.”

Ve ona aşık olmayan eşine bakarken efkarlı efkarlı düşündü: “Ne diye kıydık bu nikahı?”

“iyi giyimli kimselerin zekânın iktidarına ve güzelliği takdir gücüne sahip olduğunu sanmakla ne büyük aptallık etmişti.”