HERKES BİRAZ MEYUSTUR HAYATTA
Abdülmecid 23 Nisan 1823’te doğmuştur. II. Mahmut’un oğludur. 31. Osmanlı padişahıdır. Avrupalı prensler gibi terbiye edilmiştir. İnce yapılı idi. Hüznü anımsatan bir çehresi vardı. Yumuşak tabiatlı, merhametli idi. Kandan tiksinirdi…
Ölümün yarattığı boşluğu doldurmak için hem karanlık hem de aydınlık büyüler ortaya çıkarken, Kıyamet de kayda değer bir hızla zehrini yayıyordu. Her şey bittiğinde geriye ne kalmış olacaktı?
“Bir hayat, iyi ya da kötü davranışlarımızla şekillenir. Geride bıraktıklarımız o izleri yargılar ve hatırlar.”
Hepimiz Gogol’ün ‘Palto’sundan çıktık
Ben bugüne kadar hayatın çokluğuna uyarak, hem gece hem gündüz içinde, hem dostluk hem fitne ile hem gülerek, hem ağlayarak, her yerde ve herkesle yaşanabileceğini bilmiyordum.
Herkesin hayatı kitaplara konu olacak kadar kıymetlidir aslında… Her şey olabilecekken hiçbir şey olamayanlara gelsin
“Katiller cinayet yerine daima geri dönerler. Klişelerin her zaman bir temeli vardır. Aksi takdirde klişe olmazlardı.”
MEYUS OKUR 