
Efendim vaktinde hocam bana tevarih denilen kitaplarda çok yanlışlıklar olduğunu söylemişti. Bu yanlışlıklar kitaptan kitaba geçiyor imiş…
HERKES BİRAZ MEYUSTUR HAYATTA

Efendim vaktinde hocam bana tevarih denilen kitaplarda çok yanlışlıklar olduğunu söylemişti. Bu yanlışlıklar kitaptan kitaba geçiyor imiş…
Abdülmecid 23 Nisan 1823’te doğmuştur. II. Mahmut’un oğludur. 31. Osmanlı padişahıdır. Avrupalı prensler gibi terbiye edilmiştir. İnce yapılı idi. Hüznü anımsatan bir çehresi vardı. Yumuşak tabiatlı, merhametli idi. Kandan tiksinirdi…


“Mante Koyu diye bir yer duymamışsındır değil mi?” diye sordu
“hayır efendim,” dedi Mort
“Gemi enkazıyla ünlü bir yer.”
“gemi mi batmıştı?”
“Batacak,” dedi Ölüm. “Lanet yeri bulabilirsem.”
…

Zayıf bir insan için mutluluk bile korkutucudur.
Okumaya devam et “Osamu Dazai: İnsanlığımı Yitirirken”
“Fantezi, aşina olana yeni bir ışık tutmalıdır; benim Diskdünya’da yapmaya çalıştığım gibi. Fantezi o zamana ve oraya değil, bugüne ve buraya bakmanın bir yoludur. Fantezi öncü edebiyattır. Her şey ondan doğar. Fantezi en iyi haliyle gerçekten de kaçış edebiyatıdır. Ama kaçış edebiyatının özelliği şudur: Bir şeyden kaçarken aynı zamanda bir şeye doğru da koşmanız gerekir. Gitmeye değer bir yere gitmelisinizdir ve bu deneyim sizi daha iyi birine dönüştürmelidir.
“…ama şimdi görüyorum ki tarihi yazmanın iki ayrı yolu var: Birincisi insanları erdeme yöneltmek, ikincisiyse hakikati görmelerini sağlamak.”


“Bir şövalye bir büyücünün karşısında ne yapabilir ki”

“Eskiler aynanın içinde şeytan yaşadığına inanırlarmış. Onların aynada gördüğü şeytan, işte o benim.”

“Burada erkek yok. Daha doğrusu, gerçek adamlar yok. Sadece evde kalmış kızlar, çayın yanında yapılan çörekler ve şiir var.”
Ölüm var ayrılık yok. Ölüm Allah’ın emri
